معصومین علیهم السلام همین عصر و زمان ما را معرّفی می كنند : آن بزرگواران معتقدند كه در آخرالزّمان حفظ ایمان از هر عصری دشوارتر و البتّه مزد و پاداشش نیز بیشتر از سایر زمان هاست.
«یكبار رسول خدا صلی الله علیه وآله به اصحاب فرمود شما «اصحاب» من هستید و «برادران» من
مردمانی هستند در آخرالزّمان كه مرا ندیده اند امّا ایمان آورده اند، برای هر كدامشان پایداری در دین
، از به دست خرد كردن خار بیابان در شب تیره، سخت تر است» ( بحار ج52 ص153.)
«باردیگر فرمود: پس از شما، مردمی خواهند آمد كه یكی از آنان پاداش پنجاه نفر از شما را دارد.
عرض كردند : ای پیامبر خدا! ما در بدر و احد وحنین با شما بودیم وقرآن در میان ما نازل شد؟! فرمود: «
اِنَّكُمْ لَو تحمّلوُ لِما حُمِّلوُا لَمْ تَصبِروا صَبرَهُمْ» اگر آنچه بر سر ایشان می آید بر سر شما بیاید، مانند آنان
صبر و شكیبایی نمی كنید.» (بحار ج52 ص124.)
و دربارۀ زمان غیبت مولایمان امام زمان علیه السلام، همان بزرگوار چنین فرمودند: «وَالَّذَّی بعَثَنی
بِالحَقِّ بَشیراً، اِنَّ الثّابتینَ عَلَی القَولِ بِهِ فِی زَمانِ غَیبَتهِ لَأعَزَّ مِنَ الكِبرِیتِ الأحمر» (كمال الدین ج1 ص288.)
سوگند به آنكه به حق، مرا نوید دهنده برانگیخت، آنان كه در روزگار غیبت او (مهدی علیه السلام) بر
اعتقاد به او استوار مانند ازكبریت احمر* كمیاب تر و مقاوم ترند.
* كبریت احمر را به طلای سرخ و یاقوت تعبیر كرده اند.
آیت الله ضیاء آبادی حفظه الله